In het 𝘑𝘰𝘶𝘳𝘯𝘢𝘭 𝘰𝘧 𝘊𝘳𝘪𝘮𝘦, 𝘓𝘢𝘸 𝘢𝘯𝘥 𝘚𝘰𝘤𝘪𝘢𝘭 𝘊𝘩𝘢𝘯𝘨𝘦 verscheen onlangs een artikel van Marieke Kluin, Lisa Ansems en Jelle Brands over hoe mensen milieucriminaliteit ervaren. Hun onderzoek onder Nederlandse burgers laat zien dat twee factoren cruciaal zijn: de intentie van de dader en de omvang van de schade. Milieudelicten worden als meest ernstig gezien wanneer ze bewust worden gepleegd én aanzienlijke schade veroorzaken. Maar het is ingewikkelder dan het lijkt.

Zo is bij milieucriminaliteit de schade vaak minder zichtbaar, of komt deze pas veel later aan het licht. Dit maakt het moeilijker om de schade te beoordelen. Verrassend genoeg blijkt uit het onderzoek verder dat zelfs milieudelicten zónder ernstige schade of opzet als ernstig worden beschouwd, in de ogen van het publiek. Dit biedt inzichten die beleidsmakers en opsporingsdiensten kunnen gebruiken om prioriteiten te stellen in milieubescherming.

Deze studie, uitgevoerd binnen het onderzoeksprogramma 𝘊𝘳𝘪𝘮𝘪𝘯𝘢𝘭 𝘑𝘶𝘴𝘵𝘪𝘤𝘦: 𝘔𝘢𝘢𝘵𝘴𝘤𝘩𝘢𝘱𝘱𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘌𝘧𝘧𝘦𝘤𝘵𝘪𝘦𝘷𝘦 𝘚𝘵𝘳𝘢𝘧𝘳𝘦𝘤𝘩𝘵𝘴𝘱𝘭𝘦𝘨𝘪𝘯𝘨 van Leiden Law School, draagt bij aan een beter begrip van hoe publiek en wetgeving kunnen samenkomen om milieucriminaliteit effectiever aan te pakken.

Lees hier het artikel: