Bij veel overheidsinstanties bestaan vragen over wanneer zij gegevens met elkaar en andere instanties mogen uitwisselen. Bijvoorbeeld binnen het zorg- en veiligheidsdomein. Op basis van de privacyregelgeving mag dat niet zomaar. De Wet gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden (Wgs) gaat een basis bieden voor gegevensverwerking door een aantal samenwerkingsverbanden die het doel hebben fraude, criminaliteit en/of ondermijning tegen te gaan. Deze wet is per 1 maart 2025 in werking getreden. De Wgs stuitte eerder op veel privacyrechtelijke bezwaren. Hoe verhoudt deze wet zich tot het privacyrecht? En meer algemeen: voor welk probleem biedt de Wgs een oplossing? Waarvoor kan de Wgs worden gebruikt en waar moet je bij de inzet van de wet op letten? Tijdens deze cursus gaan Sophie Hendriks en Mariëtta Buitenhuis, advocaten bij AKD, hierop in. Sophie en Mariëtta schreven onlangs een blogreeks over de Wgs.

Internationale samenwerking is een onmisbaar onderdeel van de strafrechtspraktijk, zeker bij grensoverschrijdende misdrijven en digitale opsporing. Boek 8 van het nieuwe Wetboek van Strafvordering introduceert een heldere en overzichtelijke structuur voor de uitvoering van rechtshulpverzoeken, overlevering, uitlevering en andere vormen van samenwerking. Tijdens deze cursus bespreken we de belangrijkste wijzigingen ten opzichte van het huidige recht, waaronder de integratie van de Kaderbesluiten, de rolverdeling tussen OM, rechter en Ministerie, en het onderscheid tussen inkomende en uitgaande verzoeken. Ook gaan we in op samenwerking binnen de EU (EAB, EOB) en daarbuiten, met aandacht voor proportionaliteit, fundamentele rechten en praktische uitvoering. De cursus biedt onmisbare kennis voor juristen die werken met internationale procedures en voorbereidingen treffen op de implementatie van het nieuwe wetboek. Er wordt niet alleen aandacht besteed aan alle wijzigingen, maar dit wordt gedaan vanuit de perspectieven van alle betrokken procesdeelnemers. Aan bod komen toekomstige rollen, verantwoordelijkheden en nieuwe werkwijzen. De cursussen zijn praktisch ingestoken: de praktische veranderingen en uitdagingen voor de strafrechtpraktijk voor de betrokken procesdeelnemers en organisaties worden gehandeld. Er is voldoende ruimte zijn voor het stellen van vragen, het voorleggen van casussen en discussie met de docenten en mede deelnemers.

Het EU-recht is niet langer een onderwerp voor specialisten. Iedere beoefenaar van het strafrecht komt ermee in aanraking. Zo ook rechters, advocaten, officieren van justitie en opsporingsambtenaren. De arresten Prokuratuur en Landeck van het EU-Hof zijn hiervan goede voorbeelden. Met behulp van de prejudiciële procedure wordt het EU-Hof in toenemende mate gevraagd om uitleg van het Handvest op de grondrechten van de EU in de context van de strafvordering.

Bedrijven, overheden en hun bestuurders krijgen steeds vaker te maken met (bestuurlijk) toezicht. Toezichthouders werkzaam bij onder meer de AFM, DNB, Inspectie SZW, AP, ILT, omgevingsdiensten en gemeenten vragen informatie op en nemen interviews af in verband met de naleving van wetgeving. Vragen die onder andere in de praktijk spelen zijn welke bevoegdheden toezichthouders hebben, of de onder toezicht gestelde gehouden is zijn medewerking daaraan te verlenen, wat er gedaan kan worden tegen mogelijk onrechtmatige toezichtuitoefening, wanneer toezicht overgaat in opsporing en de vraag of toezicht ook bij een in het buitenland gevestigde onderneming kan worden uitgeoefend. Inzicht in het bestuursrechtelijk toezicht en daarmee kennis van de rechten en plichten van de toezichthouder en de onder toezicht gestelde zijn belangrijk. Toezicht kan immers leiden tot het constateren van een overtreding door een toezichthouder, waarop vervolgens handhaving (last onder dwangsom, boete, aanwijzing, eis tot naleving etc.) kan volgen.